مقدمه

      یکی از منابع ارزشمند هر سازمان، نیروی انسانی شاغل در آن سازمان است، در صورتی رضایت شغلی نیروی انسانی ایجاد می شود که بین توقعات نوخاسته اسنان با پاداش هایی که کار فراهم می آورد، سازگاری وجود داشته باشد. ر همه جوامع، کار به معنای فعالیتی است که بیش از هر نوع فعالیت دیگری بخش عمده زندگی اکثر مردم را اشغال می کند و به وسیله آن، انسان ها بقای خود را تأمین می کنند. همه جوامع دارای نوع تقسیم کار ابتدایی بوده اند؛ اما با توسعه صنعت، تقسیم کار نسبت به آنچه که در کلیه نظام های اقتصادی گذشته وجود داشته، بسیار پیچیده تر شده است. امروزه تقسیم کار به عنوان تخصصی شدن وظایف کاری تعریف شده است.

      صرف نظر از اینکه شغل افراد چه باشد، آنان نسبتب ه آن احساساتی دارند. آنان نسبت به برخی وجوه حرفة خود دارای احساس مطلوب یا نامطلوب هستند و در مورد آنچه که انجام می دهند نظری کلی دارند.

بیگانگی نسبت به کار و خشنودی شغلی، به عنوان ابزار ارزیابی کار و شغل فرد می باشد. هرچند در بررسی های اولیه، یکی از دلایل عمل نارضایتی از شغل را وجود کارهای خسته کننده وی کنواخت یا کارهای نگرانی زا می دانسته اند، بررسی ها نشان داده که ممکن است کار خسته کننده و یکنواخت باشد ولی فرد را ارضاء کند یا خشنودی شغلی در میان افرادی که مشاغل آنان بسیار پرفشار است، در بالاترین سطح باشد. طبق دستاوردهای دانشمندان علم مدیریت منابع انسانی برای بقای نیروی انسانی(رضایت) و بقای سازمان (دسترسی به اهداف سازمانی)، شناخت نیازها، خواسته ها، انگیزه ها و عواملی هم چون ، رضایت شغلی، روحیه کارکنان و نیز اتخاذ خط مشی های مناسب در ایجاد هماهنگی بین اهداف فردی (رضایت شغلی کارمندان) و اهداف سازمانی به عنوان مهمترین گام در جهت کارایی و اثربخشی سازمان ها می باشد.

بنباراین رضایت شغلی باعث افزایش عملکرد می شود و عملکرد شغلی موجبات رضایت شغلی را فراهم می آورد در هر سازمانی باید راه های مؤثر در ایجاد رضایت شغلی کارمندان را شناخت تا انگیزه لازم در منایع انسانی ایجاد نموده و کارمندان ضمن احساس امنیت و آرامش در محیط از نهایت توان و تلاش به مهارت، دانش و تخصص خود برای دستیابی به هدف های سازمانی استفاده نمایند.

1-2- بیان مسئله

      مسئله یعنی تفاوت بین وضع موجود و مطلوب. به عبارت دیگر ، مسئله یعنی فاصله بین جایی که هستیم و جایی که می خواهیم باشیم. مسئله وقتی حل می شود که توانسته باشیم وضعیت موجود را به وضعیت مطلوب تبدیل کرده باشیم. در ادامه پس از ارائه توضیحاتی در مورد موضوع ، مسئله تحقیق حاضر نیز به صورتی گویا بیان خواهد شد(دلاور،1386،ص 38).

      عوامل متعددی وجود دارد که در کنار هم می توانند ایجاد کننده رضایت شغلی در افراد باشد. چه بسا تنها نبود یک عامل از مجموع این عوامل می تواند از ایجاد رضایت در فرد بکاهد و یا حتی او را در زمره افراد ناراضی از شغل خود قرار دهد میزان درآمد، وجهه اجتماعی، امکان ارتقای شغلی نحوه مدیریت در محل کار، عدم تبعیض و میزان آگاهی فرد از شغل خود از مهمترین عوامل ایجاد رضایت شغلی در افراد است. هر سازمان سیستمی اجتماعی است که در آن افراد و روابط انسانی بین آنها نقش حیاتی و تعیین کننده در تحقق اهداف دارند، تا هنگامی که کارکنان درباره خود و کارشان، درباره همکاران، مدیر و سرپرستان احساس اطمینان و آسایش خاطر نکنند و رضایت لازم را از شغل خویش کسب ننمایند به کیفیت کارایی توجه چندانی نخواهند داشت. در عصر حاضر تنها سازمان هایی به سود و بهره وری بالا دست پیدا می کنند که از کارکنان متعهد و متخصص برخوردار باشند و این تعهد و مسئولیت در کارکنان هیچ گاه رخ نخواهد دارد مگر این که کارکنان در سازمان هایی که مشغول به کارند از رضایت شغلی بالایی برخوردار باشند و خود را از سازمان و سازمان را از خود بدانند.

یکی از موضوعات بحث انگیز رضایت شغلی، ارتباط آن با عملکرد است. سه دیدگاه مختلف در این مورد وجود دارد:

• رضایت شغلی باعث افزایش عملکرد می شود.

• عملکرد شغلی موجبات رضایت شغلی را فراهم می آورد.

• ارتباط ذاتی بین رضایت شغلی و عملکرد وجود ندارد. بلکه پاداشهای متغیری هستند که مداخله می کنند.

با توجه به اهمیت دو متغیر رضایت شغلی و عملکرد کارکنان تحقیق حاضر در صدد پاسخگویی به این سوأل اساسی است که آیا بین رضایت شغلی کارکنان فرمانداری ====و واحدهای تابعه با عملکرد آنان رابطه وجود دارد یا خیر؟ مسئله تحقیق حاضر تفاوت بین وضع موجود و وضع مطلوب   می باشد ، که در نمودار شماره یک نشان داده شده

اهمیت تحقیق

      بهسازی سازمانهای، فرآیند بسیار گسترده ای است که در آن عواملی از جمله رضایت شغلی و ارزیابی عملکرد از اهمیت زیادی برخوردار می باشند چون با شناخت روابط بین آنها گاهی در جهت شناخت عوامل بر بهسازی برداشته می شود.

      نبودن رضایت شغلی در یک سازمان ، اثر نامطلوبی در پی خواهد داشت- بنابراین نقش اساسی در مدیریت در کلیه سازمان ها استفاده مطلوبی از منابع انسانی و هداست و کنترل آن در جهت حصول هدفهای معین است وای کسب فایده از منابع انسانی و ایجاد روحیه همکاری بیشتر کارکنان در سازمانها به آسانی حاصل نمی شود مگر دقت مدیریت در اجرای درست برنامه ارزیابی از عملکرد و تأثیر آن بر فاکتورهای مؤثر در رضایت شغلی کارکنان.

      در سال های اخیر توجه بسیاری به نیروی انسانی در سازمان ها شده است و در جهت افزایش توان مادی و معنوی و رضایت مندی کارمندان گام های موثری برداشته شده است. برای شناخت عوامل مؤثر در افزایش رضایت شغلی در فرمانداری شهرستان و واحدهای تابعه باید از زوایای مختلف به آن نگریسته و ارتباطات آنها را کشف نمودف عواملی کانند ارتباط مدیران با کارکنان، سوءنیتها در مورد کارکنان، عدم ارزشیابی صحیح از عملکردف کتاهش حقوق ف عدم رشد، عدم ارتقاء و غنای شغلی و … می تواند محیط و فضا را از حالت تعادل خارج سازد بنابراین در جهت افزایش توان تخصصی و تحقیقاتی بایستی به دنبال بهره گیری کامل از ظرفیت ها و امکانات موجود و نیروی انسانی و توسعه کیفی نیروی انسانی بر آنند و بدین منظور افزایش پرداخت های خود را با خط مشی پرداخت حقوق و مزایای متناسب با کارایی و عملکرد مثبت هماهنگ سازد تا بتواند به بهره گیری بیشتری از نیروی انسانی خود نایل شود(مورهد/گریفین،1386،ص412).